Türkiye, son yıllarda büyüyen ekonomisi, gelişen yapısı ve zenginleşen şehirleri ile dikkat çekerken, aynı coğrafyada bir o kadar da yoksulluk gerçeği var. Dickens’ın romanlarında karşımıza çıkan yoksul çocuk karakterleri, günümüzde Türkiye’de de var. Zengin bir ülke imgeleri ile dolup taşan Türkiye’deki fakirlik, çoğumuzun göz ardı ettiği bir gerçeği yansıtıyor. Ülkenin sosyal yapısı içerisinde, kendine yer bulamayan, yoksullukla mücadele eden ve temel ihtiyaçlarından yoksun kalan çocukların hikâyeleri, toplumun vicdanını sorgulamaya itiyor.
Türkiye, büyüyen ekonomisi ile dünyada dikkat çeken ülkeler arasında yer alıyor. Ancak bu ekonomik büyümenin, toplumun en kırılgan kesimlerini etkilemediği gibi bir yanılsama var. 2023 verilerine göre, Türkiye'de 5 milyon çocuk yoksullukla mücadele ediyor. Yoksulluk sadece maddi bir sorun olmaktan öte, gelecek kaygıları, eğitim olanakları ve sağlıklı bir yaşam sürme fırsatlarını da tehdit ediyor. Eğitim, çoğu zaman bu çocukların en çok ihtiyaç duyduğu ancak en az sahip olduğu kaynaklardan biri olarak öne çıkıyor. Toplumun göz ardı ettiği bu sorunlar, geleceğimizi teslim edeceğimiz çocukların hayatlarını büyük ölçüde etkilemektedir.
Eğitim, bir çocuğun hayatındaki en temel haklardan biri olmasına karşın, birçok çocuk okul yerine sokaklara düşmekte. Türkiye'de yaklaşık 1.5 milyon çocuğun okula gitmediği tahmin ediliyor. Bunun sebebi ise ailelerin maddi sıkıntıları, çocukların çalışmak zorunda kalması ve eksik eğitim olanakları gibi faktörlerdir. Eğitim alanında yaşanan sıkıntılar, çocukların gelecekteki yaşam standartlarını da doğrudan etkiliyor. Okuldan uzak kalan çocuklar, bir yandan yoksulluğu devam ettirirken, diğer yandan kendilerine ait bir gelecek inşa edememekte, brotif olamayan hayaller peşinde koşmaktadır.
Devletin ve sivil toplum kuruluşlarının harekete geçmesi, çocuklar için umut ışığı olabilir. Bu konuda yapılacak projeler, eğitim olanaklarının artırılması ve sosyal destek programlarının geliştirilmesi, çocukların hayata tutunma mücadelelerine yardımcı olabilir. Ancak bu sürecin sadece kısa vadeli çözümler ile değil, kalıcı ve sürdürülebilir politikalar ile desteklenmesi gerekmektedir. Aksi takdirde, zengin bir ülkenin göz ardı ettiği bu yoksul çocuklar, toplumun geleceğinde büyük bir karamsarlık yaratmaya devam edecektir.
Sadece çocukların değil, aynı zamanda ailelerin de yoksulluktan etkilenmesi, toplumun her kesimini kapsayan bir sorun haline geliyor. İşsizlik, düşük gelir seviyesi, sağlık giderleri gibi faktörler, ailelerin çocuklarına yeterli bir gelecek sunmasını zorlaştırıyor. Türkiye'deki yoksulluk oranlarının düşmesi ve eğitim fırsatlarının artırılması, sadece çocukları değil, tüm toplumu olumlu yönde etkileyecek bir dönüşüm sürecini beraberinde getirecektir.
Kısacası, zengin Türkiye’deki yoksul çocuklar, yalnızca Dickens romanlarında okumadığımız karakterler değil; gerçek hayatın acımasız yüzü. Zenginlik ve yoksulluk arasındaki bu derin uçurum, hem sosyal adaletsizlik hem de ahlaki bir sorumluluktan kaynaklanmaktadır. Toplum olarak bu durumu değiştirmek adına daha fazla çaba sarf etmek zorundayız. Her çocuğun eşit eğitim hakkına sahip olduğu, sağlık hizmetlerinden faydalandığı ve güvenli bir ortamda büyüdüğü bir Türkiye hayal etmek, hepimizin görevi olmalıdır. Bu konuda atılacak her adım, geleceğimizin mimarları olan çocuklar için çok önemli fırsatlar yaratacaktır.
